1- گفتار باید همراه با كردار باشد وگرنه قابل سرزنش است. «لِمَ تَقولون مالا تَفعلون»(202)
2- گفتار باید همراه باتحقیق باشد. (هدهد به سلیمانعلیه السلام گفت: خبرى قطعى و تحقیق شده آوردهام) «بِنَباءٍ یَقین»(203)
3- گفتار بایستى دل پسند باشد. «الطّیّب مِن القَول»(204)
4- گفتار باید رسا و شفّاف باشد. «قَولاً بَلیغاً»(205)
5 - گفتار باید نرم باشد. «قولاً لَینّاً»(206)
6- گفتار باید بزرگوارانه باشد. «قَولاً كریماً»(207)
7- گفتار باید قابل عمل باشد. «قَولاً مَیسوراً»(208)
8 - با همه اقشار خوب سخن بگوییم، نه تنها با افراد و گروههاى خاص. «قولوا للنّاس حُسناً»(209)
9- در گفتار بهترین مطلب و شیوه را انتخاب كنیم. «یقولوا الّتى هىَ اَحسن»(210)
10- در گفتار هیچ گونه لغو و باطلى در كار نباشد. «اِجتَنِبوا قَول الزّور»(211) و «عن اللَّغو مُعرضون»(212)
http://adab-ehteram-akhlagh.blogfa.com